سخنی عیدانه؛ سالی که نکوست از بهارش پیداست.
سال 1397 ذیل نام «حمایت از کالای ایرانی» نام‌گذاری شده است. بی‌تردید اگر در بین دیدوبازدیدها و یا سفرهای نوروزی، رخصت گشت‌وگذار در رسانه‌ها را هم یافته باشید، احتمالاً عناوین و خبرهای زیادی را ذیل این موضوع شنیده و یا خوانده‌اید. عناوینی که همگی می‌تواند نویدبخش روزهای بهتر برای فعالان عرصه صنعت و تجارت باشد و در آغازین روزهای بهار این سال، روزنه‌های امید را در دل تولیدکنندگان کالای داخلی روشن کند.
«حمایت از کالای ایرانی» یک نام کلی برای انواع و اقسام چالش‌ها و سیاست‌های پیش روی اقتصاد ایران است. اقتصادی که اکنون مسئله اول جامعه ایرانی است و همه آحاد ملت اعم از مردم و مسئولین را درگیر خود کرده است.
ارکان و الزامات این موضوع (حمایت از کالای ایرانی) مشخص شده و حالا تنها می‌ماند اقدام و عمل. اقدام در جهت برداشتن باری از دوش کشور که اگر همهوهمه درست و به‌جا گوشه‌ای از این بار را نگیرند و نسبت به سهم خود بی‌اعتنا باشند، قطعاً این بار بر دوش اقتصاد باقی خواهد ماند و آسیب‌هایش جدی‌تر خواهد شد.
برداشتن بار یعنی انجام وظایفمان. وظایفی که «مسئولین»، «تولیدکنندگان» و «مردم» بایستی در قبال آن ایفای نقش کنند. در این یادداشت عیدانه، روی سخن بیشتر با تولیدکنندگان است. لذا بی‌پرده به سراغ نقش تولیدکنندگان در «حمایت از کالای ایرانی» می‌رویم.
- وظایفی که برای تولیدکنندگان تبیین شده عبارت است از:
- انطباق تولید با نیازهای روز و رعایت ظرافت‌های لازم در تولید
- ارتقا کیفیت تولید داخلی
- افزایش تولید داخلی
- ارزان تمام کردن قیمت تولید
- رقابت‌پذیر کردن با جنس خارجی
- بازاریابی بیرون از کشور و صادرات
بنابراین مسئلهها مشخص است؛ اما کلید رهیافت حل مسائل کجاست؟
فناوری‌های نوین
فناوری‌های نو، کلید حل مسائل پیش روی فناوران و صنعتگران است. همان کسانی که ما به‌طورکلی آن‌ها را تولیدکنندگان می‌نامیم.
فناوری به‌عنوان موتور محرک جوامع، می‌تواند منجر به رشد، توسعه و بالندگی بخش‌های مختلف اقتصادی شود و ازاین‌رو توجه به امر توسعه فناوری در حل چالش‌های اقتصادی تولید، نقش کلیدی ایفا می‌کند. نسخه استفاده از فناوری یک نسخه از پیش آزموده و انکارناپذیر است. در کشورهای توسعه‌یافته نیز مراکز تحقیقات کاربردی در انجام فعالیت‌های نوآورانه، تجاری کردن دستاوردهای تحقیقاتی، انتقال فناوری، کارآفرینی مبتنی بر فناوری و ایجاد شرکت‌های فناورانه، پیشرو هستند.
در واقع تولیدکنندگان با به‌کارگیری علم و فناوری می‌توانند تولیداتشان را به بهره‌وری بیشتری برسانند، هزینه‌های تولید صنعتی را کم کنند و با استفاده از تکنولوژی، کالاهای نهایی باکیفیت و در حد صادرات تولید کنند. علاوه بر این، با کمک فناوری می‌توان مواد خام صنعت نفت و پتروشیمی را فرآوری کرده و اشتغال‌زایی و سودآوری برای کشور به ارمغان آورد.
نانو فناوری
به اذعان کارشناسان، استفاده از فناوری‌های نوین ازجمله نانو در عرصه مباحث اقتصادی می‌تواند راهگشا و رافع بسیاری از معضلات موجود باشد. استفاده از فناوری نانو در صنایع به معنی افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها در زندگی مردم است.
امروزه فناوری نانو به‌عنوان موج چهارم انقلاب صنعتی و پدیده‌ای عظیم در تمامی بخش‌ها و گرایش‌های علمی راه یافته و از فناوری‌های نوینی است که با سرعت هرچه تمام‌تر درحال‌توسعه است. یکی از مشکلات اصلی حوزه نانو در شرایط فعلی کشور، ضعف در تبدیل دانش و تئوری‌های موجود به محصول و فناوری‌های نانویی است. ما دانش نانو را داریم و رتبه چهارمی دنیا را نیز کسب کرده‌ایم اما باید دانش را به توانش تبدیل کنیم.
بی‌شک شما هم تاکنون متوجه منظور این متن شده‌اید: فناوری نانو باید به صنایع مختلف رسوخ پیدا کند و منجر به ارزش‌افزوده در تولیدات داخلی شود. این همان راهحل ما برای «حمایت از کالای ایرانی» است.
سامانه تبادل فناوری
رسوخ فناوری نانو در صنایع، نیازمند فرایند انتقال و تبادل فناوری است و فرایند انتقال فناوری نیازمند رگولاتوریها و نهادهای تنظیم‌گر است.
ستاد ویژه توسعه فناوری نانو یکی از نهادهای تنظیم‌گری است که زیرساخت‌های تبادل فناوری نانو را فراهم کرده و مسئولیت رسوخ این فناوری، در صنایع مختلف را به دوش می‌کشد.
ستاد توسعه نانو از سال 1394 سامانه‌ای را تحت عنوان «سامانه تبادل فناوری» راه‌اندازی نموده است. کار این شبکه دریافت تقاضا از بخش صنعت برای رفع مشکلات روز کشور است. این سامانه بر آن شده تا تقاضاهای صنعتی را از طریق انتقال فناوری رفع کند و از این مسیر کیفیت تولید را افزایش دهد.
تا سال 1396 حدود 5 هزار تقاضا و مشکل از بخش صنعت دریافت و به‌تدریج، این تقاضاها به فناوران ارائه میشود. درحال حاضر کارگروه صنعت و بازار ستاد نانو با استفاده از دیتا بانک نانویی خود و ارتباط با مراکز علم و فناوری نظیر دانشگاه‌ها و شرکت‌های دانش‌بنیان، موفق به عقد 64 قرارداد با فناوران این حوزه شده است.
نتایج این فعالیتها منجر به 7 هزار میلیارد ریال، ارزش فروش برای محصولات نانو در سال 1395 بود. این در حالی است که هدف‌گذاری ستاد نانو برای فروش محصولات نانو در سال 1398، سی هزار میلیارد ریال است.
اکنون زمان آن است که صنعتگران و فناوران محترم توجه بیشتری به این دست از سیاستها معطوف کرده و بهار این نام‌گذاری را به فال نیک گرفته و نکویش دارند.
بابت این همراهی از شما سپاس‌گزاریم و بهترین‌ها را برای شما در سال جدید آرزو می‌کنیم.